Wat er over is van Frankie Hi-Nrg: "Dit is mijn hiphopdestillaat."

Ze zijn overal om ons heen, onder ons. Nadat hij zijn band Quelli che benpensano dankzij Marracash op stadionpodia zag staan en zijn transformatie tot Quelli che non pensare, gaat Frankie hi-nrg mc de zomer in met een nieuwe show. Hij treedt vanavond op op Piazza Roma, in Spinetoli (Ascoli Piceno), als onderdeel van het festival L'arte non è acqua. Hij neemt zijn zang en drums mee om ons eraan te herinneren dat "de meest drastische en brute definitie van rap ritmisch spreken is", zoals hij uitlegt in een gesprek met Donato Stolfi over deze nieuwe artistieke onderneming.

Francesco, achtentwintig jaar later. Degenen die gelijk hebben, liggen nog steeds op ieders lippen. Verrast?

"Als het in de harten en gedachten van zoveel mensen leeft, betekent het dat er iets goeds was."

Zelfs in rapmuziek worden liedjes niet in vijf minuten geschreven, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht.

Het hangt ervan af. Ik heb de tekst van een andere hit van mij, "Fight da Faida", in één keer geschreven, vrijwel zonder doorhalingen. Maar dat kan niet de regel zijn. Meestal moet ik erover nadenken, het nog eens doornemen, verfijnen wat ik schrijf. Bovenal moet ik het lichter maken, weglaten. Zoals Coco Chanel zei: om echt elegant te zijn, moet je, als je klaar bent met aankleden, voor de spiegel gaan staan en drie dingen van je lichaam afdoen..."

Rekenen door aftrekken.

"Een van de meest complexe dingen om te doen. Ennio Flaiano zei altijd: 'Sorry, maar ik had geen tijd om het kort en bondig te zeggen.'"

Vrucht van de leeftijd?

Net als in het leven is er geen gouden regel. Bij sommige dingen heb ik het gevoel dat ik nu instinctiever ben dan vroeger, omdat ervaring me aanmoedigt om bepaalde stappen in te korten, of zelfs over te slaan. En dit ondanks de algemene opvatting dat jonge mensen impulsiever zijn. Dat is niet per se waar. Toen ik jong was, had ik nooit gedacht dat ik een show zou geven met zang en drums.

Wat is beter zonder vangnet of met de band over je rug?

Eerlijk gezegd voel ik me beschermd, zelfs als ik alleen op het podium sta met een microfoon. De kwaliteit van mijn a capella-zang, de kwaliteit van de teksten waar ik destijds verantwoordelijk voor was en die ik bij elk optreden een beetje vernieuw, stellen me gerust. Beschermd door een pantser dat me in staat stelt het moment met energie tegemoet te treden.

Haar stem en drums zijn niet de enige aspecten waarin je haar deze zomer op het podium kunt zien.

"Als dit de nieuwe trend is, heb ik meer traditionele concerten op de agenda staan, een theatrale monoloog gebaseerd op het boek Faccio la mia cosa, en dj-sets. Maar mijn energie ligt bij zang en drums, waar we, met Stolfi op drums, erin geslaagd zijn een synthese, een distillatie, te bereiken van wat muziek, hiphop en de boodschap voor ons betekenen, om mensen samen te brengen. Het meest noodzakelijke op dit moment: elkaar persoonlijk ontmoeten, fysiek, in dezelfde ruimte en dezelfde energie delen tijdens het dansen."